حقیقات جدید نشان می‌دهد که سوکرالوز، یک شیرین کننده مصنوعی رایج، می‌تواند اثرات مخربی بر سلامت محیط زیست داشته باشد. این ماده که در بسیاری از محصولات غذایی و نوشیدنی های بدون قند یافت می شود، به دلیل پایداری بالا، به راحتی در فرآیندهای تصفیه فاضلاب تجزیه نمی شود و در نهایت به آب آشامیدنی و محیط های آبی راه می یابد.
خطرات سوکرالوز برای اکوسیستم های آبی:
- تداخل با زنجیره غذایی: سوکرالوز می تواند به طور بالقوه بر رفتار سیانوباکتری ها و دیاتوم ها، دو میکروارگانیسم کلیدی در اکوسیستم های آبی، تأثیر بگذارد.
- افزایش رشد سیانوباکتری‌ها: مطالعات نشان داده که سوکرالوز می تواند باعث افزایش غلظت سیانوباکتری ها در آب شیرین شود. این موجودات می توانند سموم خطرناکی تولید کنند که برای انسان و حیوانات مضر هستند.
- تهدید جمعیت دیاتوم ها: سوکرالوز همچنین می تواند بر جمعیت دیاتوم ها تأثیر منفی بگذارد. دیاتوم ها در پایه زنجیره غذایی دریایی قرار دارند و از بین رفتن آنها می تواند اثرات مخربی بر کل اکوسیستم داشته باشد.
«املیا وستمورلند»، محقق اصلی این مطالعه، می‌گوید:
«این احتمال وجود دارد که موجودات حاضر در آب شیرین سوکرالوز را با ماده‌ای مغذی، مثلاً شکری که می‌توان از آن به‌جای غذا استفاده کرد، اشتباه بگیرند.» همچنین می‌گوید توانایی سوکرالوز در افزایش و کاهش جمعیت میکروبی به‌طور بالقوه می‌تواند اکوسیستم متعادل طبیعی را تهدید کند. از دیگر تهدیدهایی که او به آنها اشاره کرد این است که احتمالاً جمعیت دیاتوم‌ها منقرض شود یا کامل از همه‌چیز پیشی بگیرد.
بااین‌حال، محققان می‌گویند برای درک کامل سوکرالوز و تأثیر آن بر محیط‌های آبی هنوز باید تحقیقات بیشتری انجام شود. نتیجه پژوهش حاضر در Environmental Monitoring and Assessment منتشر شده است.