در یک رویداد مهم فضایی، چین گام بزرگی در جهت رقابت با شبکه ماهوارهای استارلینک برداشت. شرکت فناوری ماهواره فضایی شانگهای (SSST) نخستین ماهوارههای منظومه عظیم ماهوارهای خود را با هدف ارائه خدمات اینترنتی پرسرعت به فضا پرتاب کرد.
این منظومه که “صورت فلکی هزار بادبان” یا “پروژه G60” نامیده میشود، قرار است در نهایت شامل 15 هزار ماهواره باشد و تا سال 2030 به طور کامل عملیاتی شود. هدف از این پروژه، ایجاد یک شبکه جهانی اینترنت ماهوارهای است که بتواند به مناطق دورافتاده و کمبرخوردار نیز دسترسی به اینترنت پرسرعت را فراهم کند.
با پرتاب این ماهوارهها، رقابت بین چین و ایالات متحده در زمینه اینترنت ماهوارهای شدت بیشتری به خود گرفته است. شرکت اسپیس ایکس به رهبری ایلان ماسک نیز در حال توسعه شبکه ماهوارهای استارلینک است که در حال حاضر بزرگترین و پیشرفتهترین شبکه ماهوارهای جهان محسوب میشود.
علاوه بر SSST و اسپیس ایکس، شرکتهای چینی دیگری مانند SpaceSat و Landray Hongqing نیز در حال توسعه منظومههای ماهوارهای مشابه هستند. این امر نشان میدهد که چین سرمایهگذاری قابل توجهی در این حوزه انجام میدهد و به دنبال ایجاد یک زیرساخت ارتباطی مستقل و قدرتمند است.
با وجود مزایای فراوان، توسعه اینترنت ماهوارهای با چالشهایی نیز همراه است. از جمله این چالشها میتوان به هزینههای بالای ساخت و پرتاب ماهوارهها، مدیریت ترافیک در مدار زمین و مسائل مربوط به تنظیم مقررات اشاره کرد.
با پیشرفت فناوری و افزایش سرمایهگذاریها، انتظار میرود که اینترنت ماهوارهای در سالهای آینده رشد چشمگیری داشته باشد و به بخشی جداییناپذیر از زیرساختهای ارتباطی جهان تبدیل شود.