انقلابی در درک ما از جهان
در یک کشف تاریخی، دانشمندان با استفاده از دادههای تلسکوپ فضایی DESI، نظریه نسبیت عام آلبرت اینشتین را در بزرگترین مقیاس ممکن آزمایش و تایید کردند. این مطالعه بیسابقه، بر روی میلیونها کهکشان در طول میلیاردها سال انجام شده و نتایج آن به طور شگفتانگیزی با پیشبینیهای اینشتین همخوانی دارد.
تایید نظریه اینشتین پس از یک قرن
از زمان ارائه نظریه نسبیت عام توسط اینشتین، دانشمندان به دنبال یافتن مواردی بودند که این نظریه نتواند آنها را توضیح دهد. اما این مطالعه جدید، با بررسی دقیق ساختار کیهانی و نحوه تکامل آن، نشان میدهد که نظریه گرانش اینشتین حتی در بزرگترین مقیاسها نیز کارآمد است.
نظریه نسبیت عام اینیشتن چیست؟
بر خلاف دیدگاه نیوتن که گرانش را نیرویی بین اجسام میدانست، اینشتین گرانش را به عنوان انحنای فضا-زمان توصیف کرد. به عبارت سادهتر، اجسام پرجرم مانند ستارگان و سیارات، باعث خمیدگی فضا-زمان اطراف خود میشوند و این انحنا باعث میشود که اجسام دیگر به سمت آنها کشیده شوند. تصور کنید یک پارچه کشیده شدهای را که یک گوی سنگین روی آن قرار گرفته است. گوی باعث فرورفتگی در پارچه میشود و هر جسم سبکی که در نزدیکی این فرورفتگی قرار گیرد، به سمت آن حرکت خواهد کرد.
ابزار طیفسنجی انرژی تاریک (DESI) و نقش آن در این کشف
تلسکوپ فضایی DESI، با جمعآوری دادههای دقیق از حدود شش میلیون کهکشان در طول ۱۱ میلیارد سال گذشته، نقش کلیدی در این کشف ایفا کرده است. با مقایسه این دادهها با نتایج سایر مطالعات بزرگ، از جمله نقشهبرداری از تابشهای ریزموج زمینه کیهانی و ابرنواخترها، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که هیچ گونه انحرافی از نظریه گرانش اینشتین وجود ندارد.
پیامدهای این کشف برای کیهانشناسی
این کشف نه تنها تاییدیهای قوی برای نظریه نسبیت عام است، بلکه به دانشمندان کمک میکند تا درک عمیقتری از ساختار و تکامل کیهان پیدا کنند. همچنین، این مطالعه سرنخهای جدیدی درباره ماهیت انرژی تاریک، نیروی مرموزی که باعث شتاب گرفتن انبساط کیهان میشود، ارائه میدهد.
آینده پژوهشهای کیهانشناسی
دانشمندان انتظار دارند که با ادامه جمعآوری دادهها توسط تلسکوپ DESI، در سالهای آینده به نتایج مهمتری در زمینه کیهانشناسی دست یابند. این نتایج میتواند به ما در درک بهتر مبانی فیزیکی جهان و پاسخ به پرسشهای اساسی درباره منشاء و آینده کیهان کمک کند.